donderdag 5 november 2015

Tel je zegeningen!

Al weer een tijd geleden dat ik schreef!
Een aantal weken geleden is er vanuit de jeugd van verschillende kerken, een bijbelstudiegroep opgestart. We moesten nog een beetje zoeken naar een theorie die zou werken om een echt goede bijbelstudie te hebben. Toen kwam er iemand met een 'programma' wat werkte, Het ging namelijk zo:
Je vertelt waar je blij mee bent van de afgelopen 2 weken, en waar je je zorgen over maakt voor de komende 2 weken. Als iedereen aan de beurt is geweest dan ga je het bijbelgedeelte lezen die je voorgenomen had. Je leest het en het wordt naverteld door de hele groep, zodat het goed in je hoofd zit geprint. Als dat is gebeurt, ga je nadenken en bedenken wat God hiermee tegen jouw wilt zeggen, en hoe je het toe kunt passen op je zorgen.

Awww!  Who else remembers making your own necklace out of flowers when you were a child?:



Toen ik aan het nadenken was over mijn zegeningen, bedacht ik me dat ik zoveel zegeningen heb.
De laatste tijd haal ik vaak mijn buurjongetjes op en mijn buurmeisje om buiten te spelen. Ik heb het dan erg naar mijn zin, en de kinderen laten duidelijk dat zij het ook leuk vinden, en ik ontvang dan ook veel liefde van ze. Niet alleen deze oppaskinderen zijn voor mij een zegen. Vorige week pastte ik op 2 kinderen waar je ook geweldig mee kunt lachen, of 2 weken terug, toen ik op mocht passen op een baby van 5 weken oud, dat het zo prachtig is om zo'n klein ventje te zien, hoe wonderbaarlijk dat er iemand is die zo iets moois bedenkt. En het komende weekend dat ik van zaterdag op zondag mag oppassen op een schat van een meisje. Afgelopen week kreeg ik een kaartje van een gezin uit Brooklyn (helemaal uit New York, awesomeee! Toen ze een paar weken in Nederland waren, pastte ik op hun kinderen) met tekeningen van hun kinderen en onder een van die tekeningen stond: 'Big hug from B.' Hartverwarmend!  En zo kan ik nog wel even doorgaan maar kortom mijn oppaskinderen zijn een grote zegen, verdeeld in zegeningen.


 




Nu is dat niet mijn enige zegen, gewoon het feit dat ik elke dag weer eten op mijn bordje heb (schandalig van mij, om daar dan over te zeuren, omdat het niet lekker is ;)) of dat ik elke dag weer kleren aanheb, het naar school gaan (niet vaak dat ik dat zeg maar heb toffe docenten en een prima klas), dat ik broers en zusjes heb, die ik af kan katten, maar nog steeds liefde van kan ontvangen.

Naast die zegeningen, heb ik nog een zegen waar ik erg gezegend mee ben. Namelijk mijn kerk! Ik was pas bij een aantal vrienden en we vroegen elkaar: 'hoe zie jij jezelf over 5 jaar?'
Ik zei dat ik hoopte nog steeds bij dezelfde kerk te zitten, met dezelfde dominee. Toen ze me vroegen wat ik dan ging doen als mijn  dominee naar een andere kerk zou gaan, wist ik eerlijk gezegd geen antwoord. Als ik dus zeg dat ik gezegd ben met mijn kerk, houd dat in gezegend met mijn dominee, de mensen in mijn kerk, de worship, en mijn relatie met Jezus. Afgelopen jaar heb ik belijdenis gedaan in deze kerk (ICF) en heb er zeker geen spijt van. Een absolute zegen dat ik dat vrij en blij kan en mag doen!








Wat ik dus met deze blog duidelijk wilde maken is: Tel je zegeningen!
Kijk eens niet naar alle dieptepunten maar wat je allemaal gekregen hebt! Begin je gebed met een (of meerdere) dankpunt, en eindig er ook mee. Ik heb wel eens dat ik ergens voor bid, of iets vraag, en als ik het later heb ontvangen, dan vergeet ik er voor te danken, terwijl dat ook heel belangrijk is.




zaterdag 26 september 2015

´Ze mag wel naast mij liggen!´

´Dan ga ik met Leyla bij opa en oma logeren!´
´En ik dan?´
´Mama, heeft oma nog een bed voor Mandy?´
´Nee, oma heeft maar 2 bedden.´
´Oh.. Dan mag Mandy wel naast mij liggen!´


Het is zo makkelijk te zeggen, dat zelfs een 3-jarige het kan zeggen. Tuurlijk, het is iets anders geformuleerd, maar hoe moeilijk kan het voor ons zijn om te zeggen: ´Jullie mogen wel in ons land komen!´
Wij leven zo goed, gezegend, rijk, geliefd. En het enige wat vluchtelingen meemaken deze momenten is angst, verdriet, armoede. En dan doen wij, die verwende, gierige Nederlanders er nog een schepje bovenop met hatelijke reacties, pijnlijke reacties, racistische reacties. NIET NODIG.
Misschien hebben ze een iets andere huidskleur, misschien hebben ze andere gewoontes, misschien hebben ze andere humor, misschien hebben ze een ander geloof. Ze zijn gewoon anders. Maar is iedere Nederlander niet verschillend? Is elke Rotterdammer niet verschillend? Is elke christen niet verschillend? Zijn we niet allemaal verschillend?
Maar we zijn allemaal gemaakt door dezelfde maker.

Gelukkig zijn we niet allemaal hetzelfde.


donderdag 27 augustus 2015

Geniet en heb lief!

Oppasgenietmomentjes:
Slapende baby op schoot
Schattige praatjes
Spelende kinderen op schoot
Gezellig op de fiets
Vrolijk bij de kinderboerderij
Patatjes eten bij de snackbar
Voetballend bij de speeltuin

En nog zoveel meer! Vaak worden zulke momentjes niet opgemerkt, en als je ze wel opmerkt is het echt genieten.

Zag je de blauwe lucht vandaag en rook je het frisse groen... Of ging er weer een dag voorbij met veel te veel te doen...

Afgelopen week was ik bij mijn zusjes school haar jaar opening, waar ze het liedje 'toon mijn liefde' zongen. Dat deed mij denken aan een aantal jaar geleden, toen ik zelf nog op de basisschool zat. Die dag was (denk ik) onze juf ziek, en kregen wij die dag dé meester. Wij vinden hem echt super, en waren dan ook erg blij dat we hem kregen voor een dag. Totdat bleek dat hij die dag behoorlijk uit zijn humeur was. Ik weet niet meer precies waarom ik dat vond, máár hij was in ieder geval niet zo vrolijk. Op een gegeven moment zei hij dat hij aan ons een liedje liet horen, en dat we stil moesten zijn en goed moesten luisteren. Vervolgens zette hij dus dat liedje aan! 

Ik vind het echt een geweldig mooi lied, alleen het is zo lastig om er naar te luisteren. Natuurlijk, je kan er naar luisteren met je oren, maar de daad ook echt bij het woord voegen vind ik dan weer een stuk moeilijker. 

'Toon mijn liefde aan de ander.
Dien de ander, zo heb ik ook jouw liefgehad.
Heb elkaar lief wat er ook gebeurd.'




Persoonlijk vind ik het lastig, een ander dienen, nederig zijn, jezelf als laatste zetten, niet alleen aan jezelf denken. Ik probeer het wel, maar het wil niet altijd lukken. 
Of: elkaar lief hebben wat er ook gebeurd. Ook níet de makkelijkste opdracht. Je kunt dit natuurlijk ook op verschillende manieren opvatten. Ik bedoel iedereen heeft vast wel eens een 'discussietje' met broer/zus, waar dan ook wat onaardige dingen bij worden genoemd. Ik zou dan niet meteen zeggen dat ik mijn broer/zus niet meer lief heb omdat hij/zij een lelijk woord tegen mij zei. Maar ik toon níét de liefde van Jezus door dezelfde, of andere lelijke woorden terug te roepen, ook al heb ik sterk die neiging. En dat lukt me echt níet altijd, niks terug te zeggen, of direct sorry te zeggen (en dat ook te menen) maar ik denk (weet) dat het het proberen waard is! 
Probeer het ook!

https://www.youtube.com/watch?v=vSTknxrw8E4


zaterdag 1 augustus 2015

'And The One sitting on the throne said: ''Look, I am making everything new!''


Een hand duwt de kinderwagen. inclusief een bijna-dreumus, en de andere hand heeft lief peutertje ingenomen, die besluit zijn snotneus eraan af te vegen. Maar dat maakt niet uit. Ik loop langs het water en de bomen, een klein stukje natuur, een stukje genieten, in de Rotterdamse stad. 
A peace quite forest...
Ik ben wel vaker met mijn oppaskinderen buiten, en ben ook al een paar keer voor moeder gezien. De ene keer van drie kinderen, een andere keer van 1 kind. Ik kan er meestal wel om lachen, maar het is zo zonde dat het in het echt zo vaak gebeurt, gewild of ongewild, 15-jarige met kleine baby's. Aan de andere kant, ben ik 'blij' dat de baby er is, want de moeder had een andere uitweg kunnen kiezen, en als ik zelf moest kiezen zou ik zeker niet voor abortus gaan. Jammer dat niet iedereen er zo over denkt.
Een andere optie is afstaan voor adoptie/pleegkind.

Een klein stukje wat iemand aan mij vertelde die zelf pleegkind is:
'Ik bof echt zo ontzettend.Maar dat neemt niet weg dat ik een echte vader in mijn leven mis.
Sommige mensen dachten: 'Je hebt er nu een en dat is goed.' Maar ik heb geen man in mijn leven op wie ik lijk. En dat maakt het heel anders, gelukkig heb ik nu topouders, ik heb betere pleegouders dan kinderen soms biologische ouders hebbem..'

Meer hoef ik er denk ik niet over te zeggen :)

Waar ik nog wel op in wil gaan is dat stukje 'Ik heb betere pleegouders dan kinderen soms biologische ouders hebben.'

Ook dat gebeurt. Vaak. Met kinderen. Omdat..? 
Verliefd, verloofd, getrouwd, kinderen krijgen.Allemaal leuk en geweldig totdat;
Ruzie, nog meer ruzie, elkaar niet meer uit kunnen houden, nouja, beter voor de kinderen en voor ons, doe maar scheiding.
En ja, het klopt, een huwelijk met boze vader, depressieve moeder, en moeilijke, huilende kinderen is ook niet waar ieder mens van droomt. 
Helping Children Understand Divorce--simple bullet points
Maar scheiding is echt niet de beste oplossing. Nu kun je denken: bedenk maar eens een andere oplossing.

Maar sorry, dat kan ik niet.
Ik hoop, diep van binnen, dat er ooit een oplossing komt, en ik weet diep van binnen, dat die oplossing komt, we weten niet wanneer, we weten niet hoe, maar we weten dat het komt, want dat is wat Hij heeft gezegd! 

Openbaringen 21:4&5
'En God zal alle tranen van hun ogen afwissen, en de dood zal er niet meer zijn; ook geen rouw, jammerklacht of moeite zal er meer zijn. Want de eerste dingen zijn voorbijgegaan. En Hij Die op de troon zit, zei: Zie, Ik maak alle dingen nieuw. En Hij zei tegen mij: Schrijf, want deze woorden zijn waarachtig en betrouwbaar.'

Openbaringen

donderdag 30 juli 2015

Wat een wereld!

Alles lijkt zo normaal tegenwoordig, niemand kijkt er meer van op, het is alsof het logisch is dat het gebeurt, net als eten of drinken. Het is niet meer raar dat je al vanaf je 12e rookt, op je 15e al seks hebt gehad en als 10 jarige de meest bizarre woorden scheldwoorden/vloeken uitspreekt. Ik bedoel er zijn zoveel verbeterpunten in deze wereld, maar als ik iets kon veranderen zou ik dit als een van de eerste dingen willen veranderen.
I am 14 years old - child labour in Vietnam

Natuurlijk zijn er niet alleen verbeter punten aan deze wereld, er zijn echt fantastische dingen in mijn leven. Om maar te beginnen bij mijn kerk. Ik vind mijn kerk en geloof echt fantastisch! Ik heb 7 juni mijn geloof mogen belijden in mijn kerk  en het was mijn perfecte dag!
(Niet  in elk land mag je dit zomaar open doen, dus ja, weer een verbeterpuntje.)

Als ik nog meer pluspunten zou moeten opnoemen zou ik er zo drie kunnen bedenken.
Als eerste mijn familie. Zelf heb ik 2 knappe broers, 3 mooie zusjes, en, zoals niet iedereen kan zeggen, 2 beste ouders! Daarnaast heb ik nog 2 lieve oma's en 2 geweldige opa's, en nog een honderdtal aan leuke ooms. tantes, neefjes en nichtjes.
Ten tweede dan school. Ik mag gewoon naar school! Na de zomervakantie ga ik naar mijn vmbo-examenjaar. Wat een zegen! Natuurlijk, ik zeur ook dagelijks over het vele huiswerk, vervelende leraren en moeilijke toetsen. Maar toch, ergens ben ik wel echt blij dat ik naar school mag gaan.
En dan mijn derde punt: eten! Ook ik vind mijn eten (meer dan vaak) niet lekker, en de zin: 'Wees blij met wat je op je bord hebt' heb ik ook al veel te vaak gehoor. Maar het is ook gewoon de pure waarheid. Ik ben vast niet de enige die weet van de hongerige kindjes in Afrika.

Don't shine so others can see you; shine so that through you, others can see Him.



dinsdag 28 juli 2015

Eventjes voorstellen

Hallo allemaal!
Leuk dat je een kijkje neemt bij mijn blog.
Dit is mijn allereerste blog en ik hoop dat er nog veel meer zullen volgen.
Zoals jullie misschien al gelezen hebben vertel ik over mijn dagelijkse leven.
School, oppas/werk, vrienden, kerk, familie en vast nog heel veel meer.
Ik wens jullie veel leesplezier! 

                The Smart Girl's Guide to Starting a Blog: Part One {This post series breaks down EVERYTHING you need to know to start your own blog and make it a success! Must-pin for any girls out there that want to blog but don't know how to get started, or struggling bloggers that just need some tips to grow!}